Optimalisatie textielgevormd beton
Ontwikkelingen in digitale ontwerpmiddelen gecombineerd met textielmallen staan toe om extreem efficiënte constructies te ontwerpen.
lees meer
Cindy Vissering
Het innovatieve Buoycrete bestaat uit een betonmengsel dat onder water aangebracht kan worden. Omdat het soortelijke gewicht van het beton gelijk is aan water, blijft het hangen waar je het aanbrengt. Na verharding heeft het beton zijn sterkte zowel boven als onder water.
Creatieve geesten werden juni 2020 uitgedaagd om te bedenken wat we met dit innovatieve materiaal willen. Welke wensen hebben we qua textuur, vorm, materiaaleigenschappen en uitvoeringsmogelijkheden? En welke werkmethodes zijn denkbaar om de vormvrijheid onder water optimaal te benutten.
De tweede uitdaging was om dit geheel (vanwege corona) online te organiseren. Een nieuwe ervaring waarbij Tektoniek een mix van persoonlijk contact in kleine groepjes en het plenair laten inspireren door elkaar en van presentaties faciliteerde. De reacties aan het einde waren positief: online workshops kunnen zeker een aanvulling zijn op fysieke bijeenkomsten. Ook zijn er contacten uitgewisseld tussen deelnemers, alhoewel dit keer niet tijdens een ontspannen borrel maar met een thermoskan koffie vanuit huis.
De ideeën die gegeneerd werden, liepen uiteen van lokaal geproduceerde elementen tot hele bouwprojecten. Op de bouwplaats kunnen (kleinere) elementen met vrije vorm bij wijze van spreken in een opblaasbaar zwembadje geproduceerd worden.
In onbruik geraakte scheepswerven vormen een ideale locatie voor het produceren van grotere objecten en/of gehele woningen. Dit kan ook in een droogdok, om het bouwerk daarna in zijn geheel naar locatie te kunnen slepen. Op locatie kan het bouwwerk uit het water worden genomen, of juist als drijvende woning worden afgemeerd of dienen als basis voor windmolens op zee.
Omdat het soortelijke gewicht van Buoycrete nagenoeg gelijk is aan water, wordt er geen druk op de bekisting uitgeoefend. Dit betekent dat met eenvoudige technieken een mal gemaakt kan worden. Een voor de hand liggende techniek is het volblazen van een textielgevormde constructie, zoals een luchtkasteel. Met een rits kan de mal afgepeld worden na verharding en ook weer hergebruikt worden.
De vergelijking met 3D-betonprinten is snel gemaakt, alleen is de resolutie waarop Buoycrete nu ‘geprint’ kan worden nog heel grof. Er zijn in de workshop afspraken gemaakt om eens met een 3D-printrobot met Buoycrete aan de slag te gaan. We zijn natuurlijk benieuwd naar het vervolg!
Een ander idee is om het beton aan te brengen in een gel. Dit beweegt langzamer en het maken van vormen is dan waarschijnlijk beter controleerbaar.
De inspirerende ideeën stoppen niet na zo’n middag, er blijven voldoende vragen om hieraan een vervolg te geven. Boskalis gaat in ieder geval met de geopperde ideeën aan de slag om Buoycrete door te ontwikkelen.
Diederik Veenendaal van Summum Engineering werkt veel met vrijgevormde constructies. Hij liet een hele reeks aan voorbeelden en projecten zien, waarvan deels eigen werk.
Wat je natuurlijk mist in een online workshop is de feeling met het materiaal: de mogelijkheid om dit van meerdere kanten te bekijken, te ruiken en eventueel aan te raken. Een live demonstratie met vragen en inzoomen op details heeft dit deels ondervangen. Hierdoor kregen de deelnemers toch een goed beeld van het product. Guido Visch van Boskalis bracht het mengsel, dat erg leek op oliebollenbeslag, met een pollepel in een met water gevulde glazen cilinder. Daar bleven de slierten en hompen gewoon drijven in de vorm waarin ze in het water terecht waren gekomen. Gewoon beton zou naar de bodem zakken, ontmengen en vormloos uitvloeien op de bodem.